Out of the ratrace
Laat het geen verrassing zijn, ik heb een zwak voor racespelletjes. Racen en koersen, het is immers zo oud als de straat. Sinds mensenheugenis dagen mensen elkaar uit om de snelste te zijn. Ik hoef maar naar mijn eigen dochtertje te kijken om daar telkens weer aan herinnerd te worden. “Om het eerst…” roept ze dan en spurt vooruit. Waarheen? De plaats die volgt kan je zo gek niet bedenken. Soms is het de hoek van de straat, dan weer boven op zolder… Lopen, fietsen, zwemmen, alles is goed om te koersen. En later vast ook autorijden.
Zelf ben ik geen haar beter hoor. Ik heb indertijd nog een Nintendo Wii gekocht, speciaal om Mario Kart te kunnen spelen en af en toe grijp ik nog nostalgisch naar een oude Need for Speed die ik voor een symbolische euro op Steam heb gekocht. Ook het succes van Gran Turismo en Grand Theft Auto bewijst keer op keer dat racen nog steeds razend populair is. Oh ja, de vele sportfans bewijzen dat ook.
Dus ook in de bordspelwereld, waar geen enkel thema te gek noch te vergezocht is, kan je racen. En bij mij is dat zeker een soft spot. Mensen die me kennen, weten dat maar al te goed. Als er in de regels iets staat als “the first to“, dan scoort het spel sowieso al beter. “Om het eerst” om de winnaar aan te duiden, enkel een eerste plaats, dus geen gezever over tweede, derde, laatste plaats. Ik ben onmiddellijk fan!
Through Thunder Alley
Een tijdje geleden stelden we Welcome to Centerville van GMT Games voor. Een toppertje in wording dat vorige dinsdag op de spelavond enorm gesmaakt werd. (En zaterdag brengen we het weer mee.) Een andere leuke die we binnen hebben is Thunder Alley, ook van GMT Games. En dit pareltje -voor wat het waard is- 540 algemene ranking op Boardgamegeek, een 10de plaats in de “racing” top 10, willen we zeker ook aan jullie voorstellen.
Thunder Alley is een stock car race. Inderdaad, geen gewone race, zoals Formula D, waar je de juiste versnelling en de juiste baan moet kiezen, maar een race met beduidend meer tactische beslissingen. Elke speler heeft een team van wagens, speel je maar met z’n tweetjes dan heb je er zes, speel je met vijf (mogelijk tot zeven), dan heb je er maar drie. In die zin is Thunder Alley al iets subtieler dan “de eerste over de finish“, want aangezien je een team aanstuurt, gaat het ook over de teamprestatie en wordt er een globale score voor je team bepaald. Wie daar het hoogste scoort, wint de race.
En die race is meer dan gewoon een aantal rondjes rijden op het circuit en ondoordacht crossen. Velen rijden hun auto simpelweg de vernieling in. Pit stops zijn niet alleen bittere ernst, maar ook een harde noodzaak om je wagen op de baan te houden. Daarnaast moet je zorgen dat je niet te ver achter raakt, want gedubbelde wagens gaan onherroepelijk uit de race. Een race vol tactische beslissingen dus, waar je wisselt tussen solo movements (om weg te rijden van het pak), draft en pursuit movements (om je team samen in het pak te houden of anderen te verhinderen weg te rijden) en lead movements (om het pak te herschikken… misschien toch).
Je auto’s sturen doe je met kaarten (geen gedoe met dobbelstenen zoals bij Formula D dus), wat leuke dilemma’s creëert, maar toch weer niet voor AP met een hatelijke wachttijd zorgt. In dit spel kan je toch niet alles voorzien, het blijft immers georkestreerde chaos. Thunder Alley speelt lekker vlot weg, zoals we van GMT Games gewoon zijn. Wij brengen het weldra naar de spelavond. Aan jullie om het uit te proberen.
Into the race
Vorige herfst werd ik op Spel in Antwerpen geïntroduceerd in Flamme Rouge. Ik ben geen wielerfan, al heb ik vroeger natuurlijk wel wat voorjaarsklassiekers en de Tour de France gekeken op televisie. Maar nee, ik ben geen wielerfan. Spellen als Leader 1 konden me nooit echt bekoren. Wat de coureurs van Leader 1 niet konden, konden de coureurs van Flamme Rouge wel. Ik sla geen spelletje af.
Hetzelfde gevoel had ik toen Snow Tails voor het eerst probeerde in 2009. De honden die trekken aan je slee en de zenuwen om toch als eerste de bocht in te gaan, om te slalommen tussen de dennenbomen, het zat meteen goed.
En zo komen we terug bij Thunder Alley. Ook dat gevoel zat meteen goed. Waarmee ik niet gezegd wil hebben dat iedereen Thunder Alley geweldig zal vinden, dat iedereen het fantastisch moet vinden… het is zelfs niet zeker dat iedereen het überhaupt goed zal vinden, maar zo gaat dat, smaken verschillen nu eenmaal.
Wat we als spellenclub wel willen en kunnen doen, is een stap verder gaan dan spellen spelen en spellen voorstellen. Net zoals her en der, op de spelavonden en thuis, Gloomhaven campagnes opgestart worden (omdat metagames toch een extra dimensie geven), willen we iets gelijkaardigs doen voor racespelletjes: onze eigen clubcompetitie.
In september lanceren we, afhankelijk van de geïntereseerden natuurlijk, onze eigen grote koerscompetitie. Om het onszelf makkelijk te maken, starten we met (een van) bovenstaande spellen (Flamme Rouge, Snow Tails, Thunder Alley), maar wij staan altijd open voor andere suggesties. Daarbij kunnen we ons inspireren op bestaande tracks, maar even goed kunnen we ons eigen parcours samenstellen. Ook het aantal ritten is variabel, van een drietal als afspreken moeilijk wordt, tot een volledig seizoen of een volledige Tour de France. Heb je interesse of heb je ideeën, spreek ons er zeker over aan.
Wij denken ondertussen nog even na over de concrete uitwerking, jullie kunnen alvast beginnen oefenen op de spelavonden. Laat het wel even weten, want niet alle spellen staan in de spellenmuur.
Bron foto’s: GMT Games & Boardgamegeek