Twee weken geleden was het de Dag van de speler in Sint-Niklaas. Op die dag worden door BFVS-FBJS de tornooispellen van het nieuwe seizoen voorgesteld. Helaas heeft die dag niet de allure van een loting voor een WK of EK voetbal, noch de status van de voorstelling van het parcours van de Ronde van Frankrijk, maar het is wel een heel gezellige dag, met voldoende tijd om een spelletje te spelen en wat bij te praten. Het tornooiwereldje is immers klein en je komt vaak dezelfde mensen tegen, wat trouwens geldt voor alle tornooicircuits. In een mum van tijd worden het goede kennissen en wie weet vrienden.

De gemoedelijke sfeer die bij BFVS-FBJS hangt, wordt jammer genoeg niet doorgegeven via het woord “tornooi”. Zo krijgt tornooi algauw de negatieve bijklank van bikkelharde competitie, zwijgende denkende spelers aan een tafeltje en een bende geeks, freaks en nerds. Wie echter, al is het maar af en toe, naar onze spelavonden komt, die weet wel beter. Net daarom moedigen we iedereen aan om, als je tijd en zin hebt, eens deel te nemen aan een tornooi. Op 1 maart is het alweer het tornooi van Spelen op zolder in Zedelgem. Dit tornooi trekt heel veel spelers, ook gemoedelijke, occasionele en familiespelers. Daar kan je dus met een gerust hart naartoe om de sfeer op te snuiven, om eens te proeven en natuurlijk ook om een spelletje te spelen. Veel van onze leden trekken naar Zedelgem, dus carpoolen is niet alleen handig, het is ook goed voor de sfeer en het milieu.

“Maar dat zijn allemaal moeilijke spellen!” Ik hoor het je al zeggen. Maar laten we dat even ontkrachten. Op de website van BFVS-FBJS kan je de spellenselectie bekijken. Hierbij is het nuttig om weten dat een tornooidag bestaat uit drie rondes: een korte, een midellange en een lange ronde. En neen, lang betekent echt niet zo lang (geen 18xx- of wargame-toestanden dus). Voor elke ronde kan je kiezen uit een selectie spellen en de tornooiorganisatie maakt dan een leuke tafelindeling, rekening houdend met ieders wensen. Je kan dus vrij kiezen wat je wilt spelen. Ken je de regels niet goed? Geen probleem, want aan het begin van elke sessie worden die nog eens overlopen. Is het echt je allereerste keer, ook dat is geen probleem, want als je dat even vermeldt, dan krijg je een grondige uitleg. Zo kom je optimaal voorbereid aan de start. Strijden met gelijke wapens, heet dat.

Begint het al te kriebelen, maar speel je graag jouw voorkeursspellen al eens op voorhand, dan kan dat op elke spelavond. Gisteren bijvoorbeeld kwam Catan op tafel en ook Teotihuacan, beide ter voorbereiding van de tornooien. Natuurlijk niet om urenlang te zitten denken en discussiëren over de ideale strategie, wel om te proeven, te proberen en gezellig te spelen. Ook op onze spellenmarathon op zaterdag 22 februari kan je de tornooiselectie uitgebreid komen proeven en proberen. Heb je op voorhand al een idee welke spellen je graag zou willen proberen, geef gerust een seintje aan onze voorzitter Patrick of aan een van onze andere tornooispelers en zij zorgen voor tekst en uitleg en ook wel voor de nodige tips & tricks.

Het volledige assortiment vind je hier. Ik ga ze zeker niet allemaal bespreken (ik ken ze ook niet allemaal), maar ik haal er hier al enkele uit en stel mijn persoonlijke top drie voor.

Korte ronde

De bekendste hier is vast en zeker Carcassonne. Dit spel heeft zelfs zijn eigen Belgisch Kampioenschap en is toch wel een klassieker die velen tot de hobby heeft bekeerd: laagdrempelig, eenvoudige regels, maar soms bikkelhard. Splendor, stilaan een klassieker, vind je ook terug in deze ronde: een motortje bouwen en racen naar 15 punten. Ik speel het soms op de app. Net zoals Carcassonne is dit een vlot en laagdrempelig spel: snel uitgelegd en snel gespeeld. Een derde bekende staat hier ook te pronken: Clever, die al een tijdje Qwixx in de categorie roll & write van de troon tracht te stoten. Een combinatie van gezellig dobbelen, correct inschatten en een beetje geluk maken dit spel tot een pareltje. Ook Cacao staat in deze ronde. Dit vlotte tegellegspel geeft in mijn ogen net iets meer uitdaging dan Carcassonne en ik herinner me nog de vele positieve reacties toen het uitkwam. Zeker eens proberen dus.

Maar neen, geen van de vorige vier behoren tot mijn favorieten. Ik ben dan ook verwend in deze ronde. Trans America staat hier immers. Dit spel speel ik nog steeds gigantisch graag. Een netwerk bouwen met z’n allen en toch trachten om jouw eigen steden eerst te verbinden, de anderen wat tegen te werken en vooral, niet te snel in je kaarten te laten kijken. De kleine uitbreiding Vexation tilt dit spel vele niveaus hoger. Niet zo op het tornooi (Vexation werd niet in de heruitgave geïmplementeerd), dus daarom strandt deze bij mij op de derde plaats. Ticket to Ride Japan staat immers op de tweede plaats. Ook een treinspelletje en ja, ik ben een enorme Ticket to Ride-fan. Maar helaas, niet van de kaart Japan. USA, Nordic Countries, Pennsylvania en Nordic Countries, die vier versies zou ik zeker niet afslaan. Japan heb ik gespeeld, goedgekeurd en ik zal het zeker wel eens meespelen, maar het kan niet tippen aan Cartagena. Cartagena, uitgebracht in 2000 is 20 jaar oud. Op tornooi spelen ze de heruitgave door White Goblin Games (2017). Geen nieuw spelletje dus, maar het voelt, na talloze spelletjes, nog steeds fris aan. Jaag je piraten zo snel mogelijk door de tunnel. Deze staat bij mij met stip op één. Een racespelletje pur sang, een aanrader.

Midellange ronde

Een lastige ronde voor mij, dat geef ik toe. Echte torenhoge favorieten vind ik hier immers niet terug, maar ik heb dan ook een zeer afwijkende smaak. Catan vind je hier terug, ongetwijfeld hét spel waarmee het (de hele eurogames business) allemaal begon. 7 Wonders Armada staat hier ook. Na het jarenlange succes van het basisspel mag deze variant inderdaad niet ontbreken. Is Clever jouw favoriet in de korte ronde, dan wil je misschien opnieuw een dobbelspelletje en dan kan ik zeker Las Vegas Royale aanbevelen, al strandt die bij mij op de tweede plaats. Familiespelers kunnen hier hun hartje ophalen met De kwakzalvers van Kakelenburg, Feld-lovers kunnen zich tegoed doen aan La Isla en computerfreaks wagen misschien wel hun kans met Minecraft. Veel kan ik daar allemaal niet van zeggen, ik heb er immers slechts 4 van de hele selectie gespeeld. En zo staat De zoektocht naar El Dorado bij mij toch op een. Een racespelletje, inderdaad (hoe kon het ook anders) door de (vroeger) enorm geapprecieerde Knizia (al zal hij nooit meer het niveau halen van Ra, Tigris & Eufraat, Genius en Modern Art), dat deckbuilding met racen combineert.

Lange ronde

De lange ronde is voor mij net zo moeilijk kiezen als de middellange ronde. De reden is echter totaal verschillend. Hier kan ik immers wel mijn hartje ophalen. Feld-lovers slaan hier vast en zeker helemaal tilt, want niet minder dan vier (op twaalf) spellen zijn van Feld. Carpe Diem en Notre Dame laten mij persoonlijk koud. Castles of Burgundy heb ik ooit gehad en inmiddels verkocht, maar Im Jahr des Drachen zit nog steeds in mijn collectie, mag altijd op tafel komen en staat dus ook in mijn voorkeurslijstje op de tweede plaats te pronken. Zonde, maar de concurrentie is te hard.

De strijd om de derde plaats is ook het vermelden waard. Enerzijds twijfel ik tussen Het dorp, een aangenaam spelletje dat iets leuks doet met tijd: je meeples worden geboren, worden opgeleid en gaan gezellig dood. Dat is niet eens zonde, want van zodra de kronieken vol geschreven zijn of het kerkhof vol ligt is het spel gedaan. Het dorp is recent uit mijn collectie verdwenen en dat is meteen ook de reden waarom-ie net afvalt. Teotihuacan (door Jumping Turtle Games in de wandelgangen kortweg “den Theo” genoemd) staat bij mij op drie. Op drie, inderdaad, niet omdat ik de genialiteit van het spel niet erken, wel omdat het voor mij net iets te veel scoremogelijkheden heeft, net iets te veel mechanismen die in elkaar moeten klikken.

Alvorens mijn topfavoriet aan te kondigen, wil ik nog even de aandacht vestigen op Santa Maria, gewoon omdat het ook een dobbelspelletje is en dus een dobbeltornooiselectie mogelijk maakt. Ik heb hem gespeeld en goed bevonden: een aardig familiespel, met de nodige diepgang en toch een aangename speelduur. Voor mij persoonlijk net iets te licht om mijn kast te halen, maar ja, dat kon je vast wel raden.

Wat staat er dan op één? Caylus 1303 natuurlijk. De Space Cowboys hebben Caylus (de klassieker uit 2005 en gelijk de trendsetter van worker placement) heruitgegeven. De regels zouden gestroomlijnd zijn, de speelduur zou korter zijn en toch zou het de originele sfeer van Caylus oproepen. Ik heb deze versie nog niet gespeeld, geen idee of-ie kan voldoen aan de harde eisen van een Caylus-fan. Maar toch komt deze voor mij op de eerste plaats, zomaar… want het is Caylus.

Zo, nu weten jullie meteen wat ik zou spelen, maar dat is natuurlijk niet noodzakelijk wat jullie willen spelen. Kijk dus zeker eens rond bij FBJS en op Boardgamegeek. Kom ook zeker eens langs op onze spellenmarathon, daar hebben we de spellen ook ter beschikking, zo krijg je meteen de kans om ze te proberen. Meer nog, je kan er zelfs eentje kopen. Weer een reden om af te komen, maar daarover later meer.